พุทธศาสนาฝ่ายมหายานหรือเซน หากภิกษุใดที่ถือวิปัสสนาอย่างเคร่งครัด เมื่อถึงกาลมรณภาพมักจะเข้าฌานสมาบัติให้สิ้นใจในเวลานั่งสมาธิอยู่ในฌานสมาบัตินั้น เมื่อมรณภาพแล้วร่างกายจะดำรงอยู่อย่างนี้แล้วแห้งไปเอง ชาวจีน และชาวญี่ปุ่น นับถือบูชากันว่าเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์เรียก กันว่า พระสำเร็จ หรือ เส่งเต๋า

ตลอดประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาในประเทศจีน และต่างประเทศมักจะเห็นสรีระธาตุของบูรพาจารย์มากมาย ตัวอย่างที่รู้จักกันดี คือ พระสังฆปริณายกเว่ยหลาง แห่งนิกายฌาน ซึ่งมรณภาพมากว่า 1000 ปีแล้ว สรีระพระอาจารย์ตังชั้ง สรีระพระอาจารย์คัมซัว (หันซาน) พระปราชญ์แห่งราชวงศหมิง ที่ประดิษฐานรวมกันในวัดน่ำฮั้วยี่ (หนานหัวซื่อ) มณฑลกวางตุ้ง

ส่วนพระเถระฝ่ายจีนนิกายในเมืองไทยที่นั่งมรณภาพในฌานสมาบัติก็มีอีกหลายรูป เช่น พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร(สกเห็ง) พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร (กวยหงอ) แต่ร่างของท่านทั้งสองได้รับพระราชทานเพลิงศพตามประเพณีนิยม และอีกรูปหนึ่งคือพระอาจารย์เย็นฮวบ ซึ่งทางลูกหลานได้ขอให้ฌาปณกิจศพของท่านในเวลาต่อมา

ในปัจจุบันวัดฝ่ายจีนนิกายยังมีสรีระร่างบูรพาจารย์ได้แก่ พระอธิการตั๊กฮี้ พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร (เซียงหงี) พระมหาคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (โพธิ์แจ้ง) พระอาจารย์เย็นกวง พระอาจารย์เย็นกวน เป็นต้น

ส่วนของพระเถระสงฆ์ที่เป็นลูกศิษย์ของพระมหาคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (โพธิ์แจ้งมหาเถระ) อดีตเจ้าคณะใหญ่จีนนิกายแห่งประเทศไทย รูปที่ 6 มีผู้สำเร็จธรรม หรือ เส่งเต๋า ถึงปัจจุบันนี้มี 3 รูป คือ พระอาจารย์เย็นกวง พระอาจารย์เย็นกวน และพระอาจารย์เย็นฮวบ